Pratiche sleali 2005/0029 PL
BG CS DA DE EL EN ES ET FI FR GA HR HU IT LV LT MT NL PL PT RO SK SL SV print pdf
- Dyrektywa o nieuczciwych praktykach handlowych
- konsument
- przedsiębiorca
- produkt
- praktyki handlowe stosowane przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów
- istotne zniekształcenie zachowania gospodarczego konsumentów
- kodeks postępowania
- twórca kodeksu
- staranność zawodowa
- zaproszenie do dokonania zakupu
- bezprawny nacisk
- decyzja dotycząca transakcji
- zawód regulowany
- sposób 9
- jest 7
- się 7
- praktyki 7
- jeżeli 6
- błąd 5
- przeciętnego 5
- istotne 5
- uznaje 5
- handlowe 5
- grupy 4
- transakcji 4
- przez 4
- którego 4
- przypadku 4
- produktu 4
- może 4
- decyzji 3
- konsumenta 3
- konsumentów 3
- informacje 3
- ograniczenia 3
- dotyczącej 3
- przekazu 3
- wprowadzające 3
- wykaz 3
- których 3
- istotny 3
- okoliczności 2
- oraz 2
- cechy 2
- wszystkie 2
- sekcja 2
- środka 2
- agresywne 2
- rozumieniu 2
- nieuczciwe 2
- za 2
- twierdzeń 2
- podjęcie 2
- powoduje 2
- tożsamość 2
- dotyczące 2
- obliczenie 2
- wcześniejsze 2
- racjonalny 2
- cena 2
- przypadkach 2
- przedsiębiorcy 2
- adres 2
Artykuł 5
Zakaz nieuczciwych praktyk handlowych
1. Nieuczciwe praktyki handlowe są zabronione.
2. Praktyka handlowa jest nieuczciwa, jeżeli:
| a) | jest sprzeczna z wymogami staranności zawodowej; i |
| b) | w sposób istotny zniekształca lub może w sposób istotny zniekształcić zachowanie gospodarcze względem produktu przeciętnego konsumenta, do którego dociera bądź do którego jest skierowana, lub przeciętnego członka grupy konsumentów, jeżeli praktyka handlowa skierowana jest do określonej grupy konsumentów. |
3. Praktyki handlowe, które mogą w sposób istotny zniekształcić zachowanie gospodarcze wyłącznie dającej się jednoznacznie zidentyfikować grupy konsumentów szczególnie podatnej na tą praktykę lub na produkt, którego ona dotyczy, ze względu na niepełnosprawność fizyczną lub umysłową, wiek lub łatwowierność, w sposób racjonalnie możliwy do przewidzenia przez przedsiębiorcę, oceniane są z perspektywy przeciętnego członka tej grupy. Pozostaje to bez uszczerbku dla powszechnej i zgodnej z prawem praktyki reklamowej polegającej na wygłaszaniu przesadzonych twierdzeń lub twierdzeń, których nie należy rozumieć dosłownie.
4. za nieuczciwe uznaje się w szczególności praktyki handlowe, które:
| a) | wprowadzają błąd w rozumieniu art. 6 i 7; lub |
| b) | są agresywne w rozumieniu art. 8 i 9. |
5. załącznik I zawiera wykaz praktyk handlowych, które uznaje się za nieuczciwe w każdych okolicznościach. Wykaz ten obowiązuje jednolicie we wszystkich Państwach Członkowskich i może zostać zmodyfikowany wyłącznie poprzez zmianę niniejszej dyrektywy.
Sekcja 1
Praktyki Handlowe Wprowadzające w Błąd
Artykuł 7
Zaniechania wprowadzające w błąd
1. Praktykę handlową uznaje się za wprowadzającą w błąd, jeżeli w konkretnym przypadku, biorąc pod uwagę wszystkie jej cechy i okoliczności oraz ograniczenia środka przekazu, pomija ona istotne informacje potrzebne przeciętnemu konsumentowi, stosownie do okoliczności, do podjęcia świadomej decyzji dotyczącej transakcji i tym samym powoduje lub może powodować podjęcie przez przeciętnego konsumenta decyzji dotyczącej transakcji, której inaczej by nie podjął.
2. za wprowadzające w błąd uznaje się również zaniechanie, jeżeli, uwzględniając szczegółowe postanowienia ust. 1, przedsiębiorca zataja lub w sposób niejasny, niezrozumiały, dwuznaczny lub z opóźnieniem przekazuje istotne informacje, o których mowa w tym ustępie, lub nie ujawnia komercyjnego celu praktyki, jeżeli nie wynika on jasno z kontekstu i jeżeli powoduje to lub może spowodować podjęcie przez przeciętnego konsumenta decyzji dotyczącej transakcji, której inaczej by nie podjął.
3. W przypadku gdy środek przekazu stosowany dla danej praktyki handlowej nakłada ograniczenia przestrzenne lub czasowe, ograniczenia te i wszystkie środki podjęte przez przedsiębiorcę w celu udostępnienia informacji konsumentom w inny sposób zostaną uwzględnione przy rozstrzyganiu, czy doszło do pominięcia informacji.
4. W przypadku zaproszenia do dokonania zakupu za istotne uważa się następujące informacje, jeżeli nie wynikają one jasno z kontekstu:
| a) | istotne cechy produktu, w takim zakresie, w jakim jest to właściwe dla danego środka przekazu i produktu; |
| b) | adres i tożsamość przedsiębiorcy, np. nazwa firmy i, w stosownych przypadkach, adres i tożsamość przedsiębiorcy, na którego rzecz działa; |
| c) | cena wraz z podatkami lub, w przypadku gdy charakter produktu nie pozwala w sposób racjonalny na wcześniejsze obliczenie ceny, sposób, w jaki cena jest obliczana, jak również, w odpowiednich przypadkach, wszelkie dodatkowe opłaty za transport, dostawę lub usługi pocztowe lub, w sytuacji, gdy wcześniejsze obliczenie tych opłat nie jest w sposób racjonalny możliwe, informacja o możliwości powstania takich dodatkowych kosztów; |
| d) | uzgodnienia dotyczące sposobu płatności, dostawy lub wykonania oraz procedury rozpatrywania reklamacji, jeżeli odbiegają one od wymogów staranności zawodowej; |
| e) | w odniesieniu do produktów i transakcji obejmujących prawo odstąpienia lub unieważnienia, istnienie takiego prawa. |
5. Wymogi informacyjne ustanowione w prawie wspólnotowym, dotyczące komunikacji handlowej, w tym reklamy i marketingu, których niewyczerpujący wykaz zamieszczono w załączniku II, uznaje się za istotne.
Sekcja 2
Agresywne Praktyki Handlowe
whereas